بیماری آنفولانزا؛ انواع، نشانه ها، علل و راه های درمان آن - وبلاگ سمیه

به گزارش وبلاگ سمیه، آنفولانزا یکی از بیماری های ویروسی بسیار شایع و مسری است که در منطقه ها معتدل به طور معمول، همراه با فرا رسیدن هوای سرد شیوع پیدا می نماید. نکته جالب توجه این است که این بیماری هم در میان پرندگان و هم تعدادی از پستانداران دیگر بجز انسان نیز شایع است و تنوع بسیار زیادی دارد. در میان انسان ها سالانه حدود 3 تا 5 میلیون نفر به انواع مختلف ویروس آنفولانزا مبتلا می شوند که حدود 10 درصد از این افراد، جان خود را از دست می دهند. اما بیماری آنفولانزا، چه نوع بیماری است و چگونه افراد را مبتلا می نماید؟ این بیماری چه انواعی دارد و هر یک دارای چه علائمی است؟ انفولانزا چه علائمی دارد و گونه می توان آن را از بیماری های سرماخوردگی و کرونا تشخیص داد؟ راه های پیشگیری و درمان این بیماری چیست؟ اگر شما نیز در پی پاسخ این سوالات هستید، با همراه شوید تا اطلاعات جامعی درباره بیماری آنفولانزا در اختیار شما قرار دهیم.

آنفولانزا چه نوع بیماری است؟

به گزارش وبلاگ سمیه، آنفولانزا یا آنفلوآنزا، نوعی بیماری واگیردار و بسیار مسری است که به وسیله گونه ای از ویروس های آران ای یا بیماری تی که از خانواده ارتومیکسوویریده (Orthomyxoviridae) است، ایجاد می گردد. این نوع ویروس ها می توانند به طور مشترک هم پرندگان و هم پستانداران را مورد حمله قرار دهند و به همین علت است که انسان نیز به این ویروس مبتلا می گردد. به عبارت ساده تر، آنفولانزا یک بیماری مسری دستگاه تنفسی است که در اثر ویروس های آنفولانزا بوجود می آید و قسمت های مختلف بدن از جمله گلو، بینی و ریه ها را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری باعث عفونت حاد دستگاه تنفسی می گردد که با سردرد ناگهانی، درد ماهیچه، تب و ضعف و بی حالی شدید نمایان می گردد. البته باید توجه داشت که بیماری آنفولانزا طیفی از انواع خفیف تا شدید را در برمی گیرد که در بعضی موارد حتی می تواند فرد مبتلا را به کام مرگ نیز بکشاند. آنفولانزا در سرتاسر دنیا با نرخ حمله دنیای 5 تا 10 درصد در افراد بزرگسال و 20 تا 30 درصد در بچه ها رخ می دهد. در منطقه ها معتدل، آنفولانزا یک بیماری فصلی است که به طور معمول در جریان ماه های سرد سال رخ می دهد. در منطقه ها گرمسیری الگوی فصلی معینی وجود ندارد و جریان آنفلوآنزا در تمام طول سال دیده می گردد و معمولا در جریان فصل بارندگی چندین اوج دارد. مرگ عمدتا در افرادی که در گروه های درمعرض خطر قرار دارند، یعنی افراد کم سن و سال، افراد سالخورده و کسانی که دچار مسائل سلامتی دیگری هستند، دیده می گردد. آنفولانزا هرساله در سرتاسر دنیا شیوع پیدا می کند و منجر به حدود 3 تا 5 میلیون مورد بیماری شدید و حدود 290 هزار تا 650 هزار مرگ می گردد.

انواع مختلف بیماری آنفولانزا

ویروس های خانواده آنفولانزا دارای سه زیر مجموعه بیماری زا برای انسان و یک زیرمجموعه بیماری زا در دام می باشد که هر یک با شدت متفاوتی موجب ایجاد این بیماری و عفونت در بدن میزبان خود می شوند. انواع A و B عامل بیشتر همه گیری های واگیردار و سالانه بوده و نوع C آن عامل سرماخوردگی های ساده تر با شدت کمتر و رایج می باشد و البته نوع D که تا کنون در انسان گزارشی مبنی بر بیماری زا بودن نداشته و تنها برای دام های زنده بیماریزایی میکند که در ادامه به تفکیک در خصوص آن ها صحبت می کنیم؛

1. آنفولانزا نوع A: این نوع آنفولانزا توانایی بیماری زایی در انسان و حیوانات را داراست و بیشتر بیماران مبتلا به آنفولانزا با شکل حاد، علاوه بر موارد فوق این ویروس در پرندگان نیز دیده می گردد. این ویروس دارای دو نوع پروتئین به نام های HA (هماگلوتینین) و NA (نورآمینیداز) در سطح خود می باشد که به علت جهش پذیر بودن و متنوع بودن باعث ایجاد طیف وسیعی از انواع ویروس های آنفولانزا نوع A می گردد (18 زیر گروه HA و 11 زیر گروه NA) که سه گونه شناخته شده آن شامل موارد زیر می باشد:

آنفولانزا H1N1: این نوع آنفولانزا با نام آنفولانزا خوکی و آنفولانزا اسپانیایی شناخته می گردد و عامل پاندمی (همه گیری دنیای) در سال 1918 و 2009 میلادی بود. از این ویروس به عنوان مرگبار ترین ویروس پاندمیک آنفولانزا نام برده می گردد چرا که در سال های 1918 تا 1919 حدود یک سوم مردم دنیا را آلوده نموده (500 میلیون نفر) و گفته می گردد 17 الی 50 میلیون نفر، طی همه گیری دنیای این ویروس از بین رفته اند.

آنفلوانزا H3N2: این نوع از آنفولانزا جهش یافته ای از H1N1 بوده که بعد از سال 2009 و تا سال 2019 یکی از عامل های همه گیری آنفولانزا در کنار دیگر انواع آن بوده و می تواند انسان، خوک، پرندگان و کلیه پستانداران را آلوده کند.

آنفولانزا H5N1: این نوع آنفولانزا با نام آنفولانزا پرندگان شناخته می گردد و در سال 2005 گزارش شد. این ویروس ابتدا در پرندگان وحشی، سپس در پرندگان اهلی و خاتمه در انسان توانایی بیماریزایی خود را آشکار کرد.

2. آنفولانزا نوع B: برخلاف نوع A آنفولانزا نوع B فقط در انسان گزارش شده و عامل بیماری آنفولانزا با شدت کمتری نسبت به نوع A می باشد، اما گاهی اوقات سیستم ایمنی واکنش شدیدی در پاسخ به این ویروس از خود نشان می دهد. این نوع از ویروس مانند نوع A فاقد تقسیم بندی به زیرگروه ها بوده و بر اساس منشا و تاریخچه خود دسته بندی می گردد، مثلا انواع معروف آن B/ویکتوریا و B/یاماگاتا بوده که نام منطقه ها جغرافیایی است که بار اول در آن شیوع پیدا نموده است.

3. آنفولانزا نوع C: این نوع از ویروس شدت بیماری زایی کمتری نسبت به دو نوع گفته شده A و B دارد. همانگونه که پیشتر گفته شد با نام سرماخوردگی ساده ویروسی نیز شناخته می گردد و معمولاً موجب همه گیری وسیع نمی گردد، حال آنکه دو نوع A و B عامل همه گیری های وسیع می باشند.

4. آنفولانزا نوع D: در خصوص طبقه بندی این نوع آنفولانزا همچنان شبهاتی وجود دارد چرا که تا به امروز گزارشی از بیماری زایی در انسان نداشته و تنها با اثرگذاری بر دام ها به خصوص گاو ها دارای اهمیت بوده و برای انسان بیماری زا نمی باشد.

علائم و نشانه های آنفولانزا

الف) علائم و نشانه های اولیه ابتلا به آنفولانزا

تشخیص علائم اولیه آنفولانزا می تواند به جلوگیری از شیوع بیماری و بعلاوه درمان آن قبل از پیشرفت آن یاری کند. علائم اولیه این بیماری می تواند شامل موارد زیر باشد:

1. خستگی بیش از میزان و ناگهانی: خستگی مفرط و ناگهانی یکی از علائم اولیه آنفولانزا است. خستگی می تواند از علائم سرماخوردگی معمولی نیز باشد، اما شدت خستگی در بیماری آنفولانزا بیشتر است.

2. بدن درد و لرز: بدن درد و لرز نیز از علائم اولیه معمول بیماری آنفولانزا هستند. درصورتی که به ویروس آنفولانزا مبتلا شده باشید محتمل است تصور کنید بدن دردتان علت دیگری دارد. این درد می تواند در هر نقطه ای از بدن و مخصوصاً در نواحی سر، پشت و پا ها باشد. بعلاوه این بدن درد می تواند همراه با لرز باشد چراکه آنفولانزا می تواند قبل از ایجاد تب سبب لرز گردد.

3. سرفه: سرفه های خشک و مداوم می تواند از علائم اولیه بیماری باشد. بعلاوه آنفلوانزا می تواند خس خس سینه و تنگی نفس نیز ایجاد کند. ممکن است سرفه های شما خلط دار نیز شوند، اگرچه سرفه های خلط دار در مراحل اولیه آنفلوانزا ایجاد نمی شوند.

4. گلودرد: سرفه های مربوط به آنفلوانزا می تواند منجر به گلودرد گردد. بعضی از ویروس ها مانند آنفلوانزا، می توانند بدون سرفه نیز باعث گلودرد شوند. در مراحل اولیه آنفولانزا، در گلو احساس خارش ایجاد می گردد. شاید به هنگام خوردن غذا و نوشیدن نوشیدنی نیز احساس عجیبی داشته باشید. محتمل است با پیشرفت عفونت ویروسی، گلودرد شما بدتر گردد.

5. تب: تب یکی از نشانه های معمول آنفولانزا است، اما هرفردی که به این بیماری مبتلا گردد تب نمی کند. بعلاوه وقتی به این ویروس مبتلا شوید محتمل است احساس لرز نیز داشته باشید، اما تب نکنید.

6. مسائل گوارشی: علائم اولیه بیماری آنفولانزا می تواند به نواحی پایین تر از سر، گلو و سینه نیز توسعه پیدا کند. بعضی از انواع این ویروس می تواند منجر به اسهال، حالت تهوع، معده درد و یا استفراغ گردد.

ب) علائم و نشانه های اولیه آنفولانزا در بچه ها

ویروس آنفولانزا در بچه ها نیز علائم اولیه فوق را ایجاد می کند. اگرچه محتمل است بچه ها علائم دیگری نیز داشته باشند و این علائم به مراقبت های پزشکی احتیاج دارند. تمایز قائل شدن بین آنفولانزا و سرماخوردگی در بچه ها کار دشواری است. کودک با مبتلا شدن به سرماخوردگی و آنفولانزا می تواند علائمی مانند سرفه، گلودرد، و بدن درد داشته باشد. این علائم اولیه در آنفولانزا شدیدتر هستند. این علائم اولیه می توانند شامل موارد زیر باشند:

ننوشیدن آب کافی

گریه بدون اشک

بیدار نشدن از خواب و ارتباط نگرفتن با دیگران

عدم توانایی در غذاخوردن

تب داشتن

مشکل در ادرار

ج) علائم و نشانه های اورژانسی بیماری آنفولانزا

آنفولانزا یک بیماری پیش فراینده است، این بدان معناست که بیماری می تواند بدتر گردد؛ بنابراین افراد به صورت یکسان نسبت به این بیماری واکنش نشان نمی دهند و شرایط کلی سلامتی مبتلایان می تواند شدت این بیمای را معین کند. به عبارت دیگر همانگونه که اشاره شده، آنفولانزا می تواند طیفی از بیماری های خفیف تا شدید را ایجاد کند و این خود به معنای ایجاد علائم فرق دارد. چنانچه علائم زیر را مشاهده کردید، این می تواند نشانه ای برای شدت بیماری و احتیاج به مراجعه به مراکز درمانی است.

درد در ناحیه قفسه سینه

مسائل تنفسی

متمایل شدن رنگ پوست و لب ها به رنگ آبی

کم آبی شدید

سرگیجه و گیجی

تب مکرر و شدید

بدترشدن سرفه ها

تفاوت آنفولانزا با سرماخوردگی و کرونا

همانگونه که اشاره شده علائم آنفولانزا معمولا شامل تب و لرز، خستگی شدید و بدن درد، حالت تهوع، گلود درد و سرفه خشک است. در سرماخوردگی ساده، معمولا خارش گلو وجود دارد، بینی آب ریزش دارد و بعدا سرفه آغاز می گردد. چندین روز طول می کشد تا علایم گلو درد، آب ریزش بینی، سرفه بلغم دار، یا سرفه های خشک، تب و سردرد ظاهر شده و خوب شوند. در این وضع گوش ها وزوز می نمایند و فرد احساس ضعف می کند. توجه داشته باشید که آب ریزش بینی معمولا از علایم سرماخوردگی است و نه آنفولانزا. از طرف دیگر اصلی ترین علایم ابتلا به ویروس کرونا تب، سرفه و تنگی نفس است و تنها 5 درصد مبتلایان با آب ریزش بینی و گلودرد روبرو شدند؛ بنابراین می توان گفت که تفاوت کلیدی بین این سه مورد، بروز تنگی نفس در بیماری کرونا است. تنگی نفس از علامت های شایع کووید-19 است که قبل از التهاب ریه رخ می دهد. عموما آنفولانزا یا سرماخوردگی باعث تنگی نفس نمی شوند، مگر این که تبدیل به ذات الریه شده باشند.

دوره نهفتگی آنفولانزا چیست؟

دوره نهفتگی معمول برای آنفولانزا یک الی 4 روز است. نهفتگی به دوره ای اشاره دارد که طی آن ویروس در بدن شما و در حال پیشرفت و توسعه است. در طول این مدت، شما ممکن است هیچ یک از علائم وجود ویروس را نداشته باشید. بسیاری از افراد قبل از ظاهر شدن علائم، بیماری خود را به دیگران منتقل می نمایند. میلیون ها قطره کوچک که هنگام سرفه، عطسه یا صحبت کردن فراوری می گردد، باعث سرایت ویروس آنفولانزا می گردد. این قطرات کوچک به وسیله بینی، دهان یا چشم ها وارد بدن افراد می گردد. بعلاوه ممکن است در صورت تماس با سطوحی که ویروس در آن ها وجود دارد و سپس مالیدن دست به بینی، دهان یا چشم هایتان، به این بیماری مبتلا شوید. این ویروس ها می توانند به مدت 2 الی 8 ساعت روی اشیای بی جان زنده بمانند.

چگونگی انتشار بیماری آنفولانزا

آنفولانزا یک بیماری به شدت مسری است، به این معنا که اگر شما به آنفولانزا مبتلا باشید، ممکن است بیماری خود را به دیگران سرایت دهید. بسیاری از افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، ممکن است قبل از بروز علائم، بیماری را به دیگران نیز سرایت دهند. به عبارت دیگر، ممکن است حتی قبل از اینکه بدانید مریض شده اید، بیماری خود را به دیگران نیز انتقال دهید. حتی ممکن است بعد از 5 الی 7 روز پس از بروز علائم، بیماری قابل انتقال باشد. بچه های کوچک آسیب پذیر هستند و ممکن است از فردی که اولین علائم آن بیش از 7 روز قبل ظاهر شده است، آنفولانزا بگیرند. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ممکن است علائم بیماری را بیش از این مدت نیز تجربه نمایند.

روش های تشخیص بیماری آنفولانزا

به طور کلی روش های آزمایشگاهی زیر در تشخیص آنفولانزا کاربرد دارند:

1. جداسازی ویروس ها: روش استاندارد در جداسازی ویروس، تلقیح نمونه حاصل از شست و شوی حلق یا بینی به فضای آلانتوئیک یا آمنیوتیک تخم مرغ های جنین دار است و برای تایید وجود ویروس و تکثیر آن در این سیستم از هماگلوتیناسیون استفاده می گردد. بعلاوه برای جداسازی ویروس می توان از کشت های سلولی استفاده کرد و تکثیر آن را به واسطه تست همادسورپشن یا ایمونوفلورسانس با آنتی بادی اختصاصی تایید کرد. پس از جداسازی با روش های گفته شده، می توان ویروس را با استفاده از آنتی سرم های اختصاصی معین تیپ کرد.

2. شناسایی آنتی بادی ها: معمولا دو نمونه سرم از دوره حاد و دوره نقاهت با روش های HI، CF و NT مورد سنجش قرار می گیرد. نمونه دوم را معمولاً بین 10 تا 20 روز پس از دریافت نمونه اول، می گیرند.

3. شناسایی آنتی ژن ها: ایمونوفلورسانس مستقیم و ELISA می تواند آنتی ژن های ویروس را شناسایی کند.

4. شناسایی ژنوم: روش RT-PCR می تواند در تشخیص سریع عفونت به وسیله نمونه های تنفسی کارساز باشد. علاوه بر موارد گفته شده، تست های رپیدی نیز جهت تشخیص سریع (حتی در بیست دقیقه) آنفولانزا تجاری سازی شده اند که در مواردی می توانند یاری نماینده باشند.

درمان های دارویی بیماری آنفولانزا

مبتلا شدن به ویروس آنفولانزا اصلاً خوشایند نیست، اما روش های درمانی برای بهبود و کنترل عوارض آن در دسترس است که در ادامه به آن ها اشاره خواهد شد؛

1. دارو های مسکن : مسکن هایی مانند استامینوفن و ایبوپروفن غالباً به منظور کاهش علائم التهابی و درد ناشی از آنفولانزا مانند درد های عضلانی، سردرد و تب هستند. توجه داشته باشید که بچه ها و نوجوانان به علت خطر بیماری نادر، اما کشنده سندرم ریه نباید آسپرین را برای سرکوب بیماری مصرف نمایند.

2. دارو های ضداحتقان : به دارو هایی اطلاق می شوند که برای کاهش احتقان یا کیپ شدن بینی به کار می فرایند. این نوع دارو ها می توانند به تسکین فشار در سینوس ها و گوش هم یاری نمایند. این نکته را مورد توجه قرار دهید که هر نوع ضد احتقانی عوارض جانبی هم دارد، بنابراین حتماً برگه راهنمای دارو ها را بخوانید.

3. داروی خلط آور: این دارو ها که بیشتر به صورت شربت فراوری می شوند، به رقیق شدن ترشحات مخاطی و سینوسی یاری می نمایند و طی سرفه راحت تر تخلیه می شوند.

4. شربت ضد سرفه: سرفه به ویژه در شب یکی از رایج ترین علائم آنفولانزا و البته سخت ترین آن است، چون مانع از خوابیدن فرد مبتلا و اطرافیانش می گردد. دارو های ضد سرفه ای که بدون نسخه پزشک ارائه می شوند می توانند به تسکین یا از بین بردن سرفه یاری نمایند. ضمن اینکه قطره های ضد سرفه می توانند گلو درد را تسکین داده و سرفه را سرکوب نمایند. اکسپکتورانت ها. اگر مخاط یا گرفتگی زیادی در قفسه سینه دارید، این نوع دارو ممکن است در خارج کردن خلط به شما یاری کند.

5. آنتی هیستامین: این نوع دارو برای درمان سرماخوردگی و آلرژی استفاده می شوند، اما ممکن است برای همه مؤثر نباشد. اگر آلرژی نیز موجب بروز علائم در شما شده اند، آنتی هیستامین می تواند به کاهش ریزش اشک از چشم، آبریزش بینی و سردرد های سینوسی یاری خواهد نمود. دارو های آنفولانزا که بدون احتیاج به نسخه پزشک قابل تهیه هستند اغلب حاوی چندین نوع از ضد آلرژی ها هستند که در صورت استفاده باید از مصرف قرص های ضد حساسیت دیگر خودداری کنید.

6. دارو های ضد ویروس: دارو هایی به نام ضدویروس ها هستند که می توانند این بیماری را درمان نمایند. این دارو ها را تنها با نسخه پزشک می توان از داروخانه ها تهیه کرد. این دارو های ضدویروس که در درمان آنفولانزا، استفاده می شوند، با یاری به سیستم ایمنی بدن، طول دوره بیماری را کاهش می دهند، اما بعضی عوارض جانبی را نیز به همراه دارند.

راه های پیشگیری از بیماری آنفولانزا

برای پیشگیری از آنفولانزا به ویژه آنفولانزای نوع A روش های متنوع و بدون هزینه ای وجود دارد که مهمترین آن ها به توضیح زیر است:

1. شستن مکرر دست ها: برای اینکه از انتشار و ورود میکروب ها به بدن جلوگیری کنیم باید دست های خود را به طور مرتب بشوییم. بنابر اعلام مرکز کنترل و پیشگیری امراض آمریکا، 80 درصد بیماری ها از راه دست های آلوده منتقل می شوند. هنگامی که به آب و صابون دسترسی ندارید محلول های ضدعفونی نماینده یا دستمال های الکلی گزینه مناسبی برای ضدعفونی کردن دست ها هستند.

2. استفاده از ماسک: یکی از راه های شایع انتقال ویروس آنفولانزا، به وسیله هوا است و ما به وسیله تنفس ممکن است ویروس به درون بدن خود راه دهیم؛ بنابراین استفاده از ماسک، به ویژه ماسک های پزشکی می تواند راه چاره مناسبی برای جلوگیری از ورود ویروس آنفولانزا به بدن ما باشد.

3. مصرف رژیم غذایی متعادل: بنابر اعلام دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد، رعایت شیوه زندگی سالم برترین راه برای تقویت سیستم ایمنی بدن و در نتیجه جلوگیری از ابتلا به انواع آنفولانزا است.

4. ورزش منظم: ورزش نه تنها سبب تقویت سیستم ایمنی بدن می گردد بلکه طبق تحقیقات اخیر ورزش کردن و تحرک بدنی کافی باعث بهبود تاثیر واکسن آنفولانزا می گردد.

5. واکسیناسیون: بجز رعایت اصول بهداشتی یکی از مهم ترین توصیه های پزشکان در خصوص پیشگیری از ابتلا به ویروس آنفولانزا تزریق واکسن است. این واکسن ها می توانند برای ویروس های آنفولانزا نوع A و B ایمنی لازم را فراهم کند.

نکاتی در خصوص واکسن آنفولانزا

شاید برترین راه پیشگیری از آنفولانزا، استفاده از واکسن سالانه آن است. معمولا این واکسن ها برای محافظت بدن از سه یا چهار نوع ویروس آنفولانزا مانند ویروس های آنفولانزای نوع (A (H1N1 و (A (H3N2 و یک یا دو ویروس آنفولازای نوع B است. با این حال، ویروس ها با گذشت زمان، سازگار شده و تغییر می نمایند و ممکن است دانشمندان سالانه محتوای واکسن ها را تغییر دهند. این واکسن ها معمولا با سوزن به بازو زده می شوند. این واکسن ها با وارد کردن ویروس ضعیف شده آنفولانزا به بدن، باعث ایجاد آنتی بادی مربوط به این ویروس ها و مقاوم شدن بدن در برابر آن ها می گردد و خطر ابتلا به آنفولانزا بین 40 تا 60 درصد کاهش می یابد. این واکسن ها ممکن است عوارض خفیفی مانند درد، قرمزی و تورم محل تزریق واکسن، حالت تهوع، درد عضلانی و تب خفیف داشته باشند، اما هرگز باعث ایجاد آنفولانزا نمی شوند. واکسن آنفولانزا، برای نوزادان زیر شش ماه ممنوع است. بعلاوه افرادی که بسیار آلرژیک هستند یا قبلا به سندرم گیلین باره دچار شده اند، قبل از استفاده از واکسن با پزشک خود مشورت نمایند. اگر فردی بعد از تزریق واکسن، کهیر، تورم و مشکل در تنفس داشته باشد، باید در پی فوریت های پزشکی برود، چرا که این علائم ممکن است نشانه های یک واکنش آلرژیک باشد.

درمان های خانگی بیماری آنفولانزا

علاوه بر درمان های دارویی، بیماری آنفولانزا را می توان با بعضی روش های ساده و خانگی نیز درمان کرد و یا حداقل از تشدید آن جلوگیری کرد. بعلاوه استفاده از این روش ها می تواند سرعت درمان های دارویی را افزایش دهد، این روش ها عبارتند از:

1. آب و مایعات بنوشید: آب به مرطوب نگه داشتن بینی، دهان و گلو یاری می کند. این رطوبت به بدن یاری می کند تا از جمع شدن مخاط و خلط رها گردد. اگر به طور کلی به صورت عادی غذا نمی خورید یا مایعات نمی نوشید، بدن تان به کم آبی مبتلا خواهد شد. اسهال و تب (دو علامت شایع آنفولانزا) نیز می توانند باعث از دست دادن آب بدن شوند، بنابراین نوشیدن آب و مایعات وبلاگ سمیهان می تواند به شما در مبارزه با ویروس آنفولانزا یاری کند.

2. به خوبی استراحت کنید: یکی از مهم ترین روش های درمان خانگی آنفولانزا استراحت و خواب بیشتر است. خوابیدن با تقویت سیستم ایمنی، به بدن یاری می کند که با ویروس آنفولانزا مبارزه کند؛ بنابراین روال معمول زندگی خود را تغییر داده و خواب را در اولویت قرار دهید.

3. سوپ بخورید: خوردن سوپ مرغ، سوپ گوشت یا آب گوشت یک راه خوب برای یاری به حفظ آب بدن و هیدراته ماندن است. بعلاوه این خوراکی ها به کاهش و از بین رفتن احتقان بینی و سینوس یاری می نمایند. آب قلم (عصاره استخوان) منبعی سرشار از پروتئین و مواد معدنی مانند سدیم و پتاسیم است. خوردن آبگوشت روش خوبی برای غنی سازی بدن با این مواد مغذی، در زمان ابتلا به آنفولانزاست. علاوه بر این، پروتئین برای بازسازی سلول های ایمنی بدن بسیار مهم است.

4. مصرف زینک را بالا ببرید: مصرف زینک یکی از راه چاره های موثر برای درمان خانگی آنفولانزا است. ماده معدنی زینک برای سیستم ایمنی بدن بسیار لازم است. این ماده مغذی به مبارزه گلبول های سفید خون با میکروب ها و کاهش علائم سرماخوردگی و آنفولانزا یاری می کند.

5. استفاده از پروبیوتیک ها: پروبیوتیک ها باکتری ها و مخمر های مفیدی هستند که در بدن شما، بعضی غذا ها و مکمل ها یافت می شوند. آن ها می توانند به حفظ سلامت روده و سیستم ایمنی بدن یاری نمایند و تحقیقات نشان می دهد که پروبیوتیک ممکن است احتمال ابتلا به عفونت تنفسی فوقانی را کاهش دهد. برای دریافت یک منبع خوشمزه و غنی از این باکتری های مفید، ماست پروبیوتیک را در رژیم غذایی خود قرار دهید.

6. غرغره کردن آب نمک: غرغره با آب نمک ممکن است به جلوگیری از عفونت های تنفسی فوقانی یاری کند، بعلاوه می تواند شدت علائم سرماخوردگی را کاهش دهد. برای مثال، ممکن است گلودرد و احتقان بینی را کاهش دهد. غرغره با آب نمک باعث شل شدن، کنده شدن و درنتیجه کاهش خلط جمع شده بر روی مخاط که حاوی باکتری ها و آلرژن ها است می گردد.

7. استفاده از مرطروب نماینده ها: آنفلوانزا در محیط خشک رشد و توسعه می یابد. ایجاد رطوبت بیشتر در خانه شما ممکن است تماس شما با این ویروس آنفولانزا را کاهش دهد. افزایش رطوبت بعلاوه ممکن است التهاب بینی را کاهش دهد و زمانی که بیمار می شوید، تنفس راحت تر می گردد. به طور موقت یک مرطوب نماینده خنک را در اتاق خواب خود بگذارید تا بتوانید راحت تر نفس بکشید. این امر به خصوص در زمستان صادق است، زیرا گرما در محیط داخلی خشک می تواند علائم آنفولانزای شما را افزایش دهد.

8. استفاده از زنجبیل: چند تکه از ریشه زنجبیل خام در آب جوش ممکن است موجب کنترل سرفه و گلودرد گردد. تحقیقات نشان می دهد که زنجبیل می تواند احساس تهوع را که اغلب همراه با آنفولانزا است، به خوبی از بین ببرد.